Van Marakele National Park naar Serowe

Van Marakele National Park naar Serowe.

Tjonge wat een dag....... Word je zomaar wakker en ben je plotseling 60 jaar!
Dineke was de eerste die me vanochtend zo rond de klok van 06.00 uur feliciteerde.....het kon ook niet anders want we reizen met z'n tweeën....hihi!
Dus als 60 jarige zag ik dat er een paar enorm grote struisvogels op onze camping liepen en ook dat ze gevaarlijk dichtbij kwamen. Wist je dat een struisvogel een mens of zelf een leeuw kan doodschoppen? Dus oppassen met die domme beesten!
Na een simpel maar voedzaam ontbijtje zijn we vertrokken richting Botswana. Dineke en ik vonden het geen bijzonder mooi route maar de grensovergang tussen Zuid-Afrika en Botswana was een belevenis op zich. Zo hebben we stempels opgehaald bij wel vier verschillende ambtenaren die je allemaal even onverschillig en zelfs onbeleefd behandelden.  Na verschillende formulieren te hebben ingevuld en deze weer ter afstempeling te hebben aangeboden aan deze ambtenaren wachtte ons nog een laatste hobbel: een check van de inhoud van de koelkast in de camper. In Botswana is het namelijk verboden schadelijke groeten en fruit in te voeren. Wat dit dan precies betekende, wist de ééntandige ambtenaar ons in gebrekkig Engels niet uit te leggen. In ieder geval: we mochten Botswana in.
In Botswana zijn we vanaf de grens richting van camping Khama Rhino Sanctuary gereden. Onderweg hebben we nog bij de plaatselijke Spar supermarkt boodschappen gedaan en hebben we de camper afgetankt. De GPS liet ons een beetje in de steek  zodat we uiteindelijk nog aan iemand moesten vragen hoe we op de camping moesten komen.
Gelukkig is het allemaal goed gekomen en zijn we veilig en wel op de camping aangekomen.
Nadat ons een kampeerplek werd toegewezen (echt in the middle of nowhere)...hebben we nog een rondje  met de camper gemaakt in het wildpark. Zo hebben we o.a. een giraffe gezien, wrattenzwijnen, zebra's , gnoes, neushoorns, antilopes, kudu's en hebben we nog iemand geholpen die met zijn auto vast was komen te zitten in het park. De bestuurder van deze auto had samen met twee vrouwen ruim een uur gewacht op hulp. Ook niet echt slim om zonder 4wheel drive dergelijke parken in te gaan....... De man was wel erg blij dat we hem samen met een paar andere bezoekers hadden geholpen door zijn auto met een sleepkabel uit het mulle zand te trekken.
Op de kampeerplek aangekomen hebben we de camper goed waterpas neergezet en als diner een heerlijk bordje nasi gegegeten.
Nu zitten we heerlijk te relaxen in onze camper en lezen een beetje en werken de reisblog bij. We hebben nog steeds geen wifi en kunnen dus geen berichten versturen.
Jammer dat het buiten een beetje bewolkt is zodat we de sterrenhemel niet kunnen zien . Ik had me hier echt op verheugd: 60 worden en omhoog naar de hemel kijken en allemaal prachtige sterren zien. Het mocht niet zo zijn. Maar ja......je kunt ook niet alles hebben, nietwaar?
Niet verder vertellen hoor maar 60 jaar worden voor een man is niet zo erg als voor een vrouw.
Wedden dat we weten wie hierop zal reageren?.........
Morgen trekken we verder Botswana in en gaan we naar de zoutvlakten van Makgadikgadi, ook weer een ritje van ruim 400 km.
We melden ons wel weer!